Harley-Davidson Electra Glide Ultra Classic

Harley-Davidson Electra Glide Ultra Classic
Harley-Davidson Electra Glide Ultra Classic

29 Eylül 2010 Çarşamba

Springfield,Missouri 30.09.10

Springfield,Missouri   30.09.10
Sabah her zamanki gibi banyo kahvaltı derken programa baktım tekrar 259 mil,ama erken çıkacağım için pek önemli bir yol değil,zaten daha önce yazmıştım yollar çok güzel ,bu güzergahta dikkatimi çekti hız limiti de artmış, motor da çok kullanışlı olunca çok keyifli bir yolculuk oluyor, Amerika da benzini kendin dolduruyorsun ama herhalde beceremem diye birini buluyorum her zaman bir de parayı önce ödüyorsun sonra artarsa tahmini olarak ödediğin paradan üstünü geri veriyorlar... Bir bildikleri vardır herhalde.
Sabah çok çiğ yağmış motorun her tarafı sanki yıkanmış gibi, harley söz vermişti bez vereceğim diye(çünkü Herman’’ın listesinde o bile vardı buradan götürmediğim için Woodstock ta 500$lık alışveriş yaptım ama bir bez parçası hediye etmediler.) Ben de Herman’ın gönderdiği tişörtü temizleme bezi yaptım. Gölge yerlerde ciddi ıslak yollar, benzini aldım ve tam 8’de yola koyuldum bu sefer ki güzergah tarihi Route 66 ama kısa bir süre sonra yine otobana girdim , rota öyle, hızlandırılmış 66
Bugünkü 270 West ve I44
Aynen bir sürü noktalarda Route 66 eski yolla kesişiyor ve paralel, zaten yoldaki her Route 66 yazısında dükkanlarda restaurantlarda dursan 30 gün yetmez, bence böylesi daha mantıklı, arada Meramec Cavern gibi enteresan yerlerin bile hepsini görmeye vakit yetmez. Çooook uzun bir yol aynen (uzun ince bir yol) Bu arada otel yol kenarında harika bir otel ama 2 dakika arayla bir custom harley geçiyor hasta oluyorum haaaa......
Benzini bu sefer Route 66 yazan bir eski benzinciden aldım ve birşeyler de atıştırdım, Mağaraya bir kısa ziyaret yaptım programda öğle yemeği burada ama hem erken geçtim, saat uymadı hem de zaten restaurantlar da kapalı. Sanki ölü sezon gibi.
Bugün yolu biraz da isteyerek çabuk bitirdim. Otelde hem resimleri atarım  vakit olursa biraz da gezerim diye.
Şehir girişine kadar her şey mükemmeldi. Giriş için otobanda “80 A exit yazmış”, Herman Efendi ama 80 geldi girmedim sonra 80 A gelecek diye ilerdeki girişler, bu sefer 77’ye düşünce pusula mantığımı kullanarak girdim ve 3 kişiye ayrı ayrı noktada sorduktan sonra ,bir de gündüz olduğu için kolayca buldum oteli,
Yarın yine 8’de start alacağım.
Görüşmek üzere.

28 Eylül 2010 Salı

Ve Nihayet Route 66 Yolunda

Illinois,Kansas,Camelot Inn Hotel,28.09.10

Sabah 8.30'da Chicago'da kaldığım güzel hotelden ayrılıp, otelin "Shuttle Bus" ı ile Iraklı olduğunu öğrendiğim Mr.Sabah ile Harley Woodstock’a geldik.Heyecan dorukta, biz erkenden geldik çünkü alışveriş de yapacaktım. Ama 10'da açılıyormuş. Tabii herkes şaşkın, tek başına Türkiye'den gelip Route 66 yapacak adam!!!!!!! GPS'i bari monte ettireyim dedim, onlar benden daha heyecanlı ,bir taraftan da Herman arıyor hala çıkmadın mı yola diye... Herhalde onlar haber vermiş. GPS  monte edildi ama rota koyamıyoruz, bu arada alışveriş derken, saat 12 oldu. 320 mil yol var önümde, dediler ki geceye kalırsın en iyisi sana çizelim Highway'den git bugünlük, Route 66 yerine Route 47 ve 55 Highway. Hemen yola koyuldum,önce önümüzde bir tur at dediler; sanki inanamadılar, bir tur attım ve dediler hemen çık yola .Hava günlük güneşlik, nefis bir yol otobandan ve zaman zaman da Route 66'e dalıp çıkarak (çoğu yerde paralel zaten yol) St Louis’e geldim şehre girdim hava karardı, büyük bir zorlukla 8.30'da oteli bulabildim. Yorulmadım ama moralim bozuldu.
Neyse Amerika'da motor kullanmak varmış, yollar harika ve trafikte herkes çoook saygılı, arkasında seni görüyor, yaklaşıyorsan hemen sağa geçip yol veriyorlar ve yollarda inanılmaz çoklukta koca koca tırlar var. Ama tehlikeli değil, herkes ne yaptığını biliyor.

Yarın 2.etap daha kolay geçmesi lazım, çünkü artık yolun üzerindeyiz ve erken kalkacağız.

Bu arada eklemeyi unuttum motorum harika, çok rahat ve kullanışlı.

Motoru almaya ve Route66'e bir kala yeni maceralar .... Chicago'dan bildiriyorum .... :)

Chicago,Holiday Inn Crystal Palace Hotel 28.09.2010    6.30 am


Detroit’te uçağa 1.30 dk.gibi zamanım vardı, bir cafede oturup yazayım ve bir şeyler yiyeyim dedim ,bir de baktım 15 dk. var hemen koştum kapıya, ne göreyim kapı kapanmış, kilitli kapı ile uçak, çok kısa bir körükle bağlı ama açmıyorlar, hemen panik tabii, karşı bankoya koştum, dedim; “Yetişemedim kapıyı kapatmışlar ama daha 10 dk. var ,lütfen birşeyler yapın ve beni alsınlar, çünkü daha 10.dk.var.” Kadın dedi; “ 47 no.lu bankoya git kaçırmışsın uçağı,  yeni rezervasyon yapsınlar”...........Panikle tekrar çare aramaya koşarken, konuştuğum kadın geldi,  “Burada bekle gelme içeri,  ben konuşayım dedi, şifre ile kapıyı açtı ve koştu içeriye konuşmaya ,hızla geri geldi; “Çabuk boarding kartını ver ,nerdesin sen, herkes seni bekliyor...” Koşarak uçağa bindim, herkes hazır bekliyor gerçekten de , Japon hostes ,diğerleri  de gülerek bağırıyorlar; “Biliyorduk buralardaydın ...çabuk yerine geç...” Büyük bir sevinçle ,özür dileyerek yerime geçiyorum ve herkes bir ohhh çekiyor.
Sadece 45 dakikalık bir uçuş, Chicago’da muhteşem görünüyor havadan, çok düzgün dizilmiş ışıklar, iniyoruz ve tel ediyorum taxi için “10 dakika içinde kapıdayım”, diyorum , tam bir saat ,birkaç telefon daha ve başka bir taksiyle otele dönüyorum,  yol bayağı uzunmuş, sanki şehrin dışına bir yere gidiyoruz karanlık yollardan vs. Otele varıyoruz  taximetre 120 $ ......
Muhteşem bir otel bu sefer, resepsiyonda soruyorum, “Biz göndersek anlaşmalı olarak 50$ alırlar diyor…”, şaşırıyorum “Benden neden 2 mislinden fazla aldılar ,mümkün mü?”,  diyorum “Ama makbuz da verdi şoför” ,bakıyor makbuza, “Normaldir Chicago Caps bu firma” diyor . Neyse allahtan otel bir gecelikte olsa çooook harika ve rahat bir uyku çekiyorum ,,,Yorulmuşum ama yine de sabah 5’te ayaktayım, 6’ya kadar biraz daha uzanıp kalkıyorum, hava parçalı bulutlu ama net ve güzel görünüyor, en azından New York’u terk ettiğim zamanki havadan güzel, ilk gün New York’ta da şansımdan çok güzel bir hava vardı. İnşaallah yolda da şansım yaver gider, şimdi hissetmeye başladım; “Amerika gerçekten HUGE”…. Birazdan kahvaltı edip taxiyi bekleyeceğim, beklediğimiz an geliyor. Motorumu alıp eksikleri tamamlayıp yola koyulacağım herhalde….

* Fotoğraf New York'tan ...

New York'tan Chicago'ya sancılı bir yolculuk ....

27.09.2010  Newyork

Bugün yağmurla uyandım, tabii ki hiç hoşlanmıyorum, ama yapacak bir şey yok,yine erkenden kalkmışım, bari resimleri atayım dedim çok uzun sürdü bilgisayara aktarmak ve ayıklamak. Bir mesaj; Delta hava yolları, Chicago uçuşumu iptal etmiş, bir bu eksikti, telefonla buradan halledemeyeceğimi anladım, çünkü otomatik cevaplama sistemine bağlı, hemen Müge’ye haber verdim,  tabii Ferhun’a da, Marmaris’ten halledilemeyeceğini öğrenince Havaalanına gitmeye karar verdim. Oradan halletmem daha kolay olur diye düşündüm ,Harley Brooklyn’i ziyaret edecektim ama bu daha önemliydi ve taksiyle hemen JFK ya gittim (45$ +5$ tip ) doğru yapmışım,  hemen hallettiler ama Detroit aktarmalı, kabul ettim ve beklemeye başladım. Standa gittim,  demezler mi yer yok .....Yer açılınca haber vereceğiz  ve 1 saat rötar....Beklemek gerçekten zor,  yolculuğun en sıkıcı tarafı bu.
Sonunda yer bulundu ve uçağa bindik, bu JFK’yı(JFK Aiport) hiç sevmedim, bu sefer uçakta bekle bekle 1 saat daha , 1.30 dk. yolculuktan sonra Detroit’e indik,  yemyeşil (uçaktan görünüşü), dümdüz bir arazide çok şık görünüyor.
Havaalanı ........işte budur. Amerika’ya böyle bir havaalanı yakışır, son derece modern ve çooook çok temiz nefis bir havaalanı, ister inanın,  ister inanmayın insanları bile farklı görünüyor.
Burayı sevdim, havaalanında Harley Mağazası bile var ve çok kaliteli markaların mağazaları.
Uçak local saatle 7.40 da kalkacak yeteri kadar zamanım var yazmaya, sonra otel ve yarın inşaallah aksilik olmazsa başlayacağız efsane tura.

24 Eylül 2010 Cuma

HOŞÇAKAL KOMİTESİ :)

Büyük bir heyecanla yolculuğun ilk durağı İstanbul'a uğurladık .... Yarın NEW YORK ....

TURK CHOPPER Marmaris BAŞKAN'ı Ömer VATANOĞLU'na ve Tüm TURK CHOPPER'a iyi dileklerinden ötürü teşekkür ederiz ...