Harley-Davidson Electra Glide Ultra Classic

Harley-Davidson Electra Glide Ultra Classic
Harley-Davidson Electra Glide Ultra Classic

5 Ekim 2010 Salı

Canyon (Comfort) Lodge Hotel, Seligman AZ, 5.10.2010 17.00 Local



Yollarda korkunç yağmurları fırtınaları yedikten sonra otelime attım kendimi. Dün akşam Flagstaff’ta otelde üç motor daha geldi demiştim, teke tek tanıştık en genci benim yaşımda üç beyefendi, Allah bazen tam zamanında gereken şeyleri gönderiyor insana (bana).
Sabah sekiz için lobide randevulaşmıştık ,ben yedide çıkacaktım ama adamlar Amerikalı; “Birileri seni bekliyor mu?” dediler;  “Yoo…” dedim; “O zaman istersen bizimle beraber gel, sekiz, iyi saat yola çıkmak için, biz dün Grand Canyonu gezecektik 60-70 mil frıtına ve müthiş yağmurla buraya döndük,sabah havaya bakalım ve beraber gidelim, çok kötü olursa güneye ineceğiz orası da görülmeye değer sonra istersen bizimle tekrar buraya dönersin ya da biz seni yolda I 40’a bırakırız biz geri döneriz , sen de yoluna (Sligman’a ) devam edersin, ayrılacağımız yerden senin gideceğin yere sadece 40 mil kadar kalıyor.” dediler. Çok mantıklı... Sabah buluştuk, baktık hava hala felaket, rapor aldılar. Grand Canyon’a gitmek imkansız, motorun üstünde duramazsın, güneye inelim diğer canyonları gör, sonra hava düzelir gibi olursa tekrar deneriz dediler ve kahvaltıdan sonra giyindik sıkıcana ve üstüne yağmurlukları, güneye doğru çıktık yola, beni ortaya aldılar. Bu arada bir güzel şey daha ... Seni videoya da alalım dediler.Ne güzel arayıp ta bulamadığım bir şey ... Buraya kadar resim çektirmeye adam bulamazken, üç kişi birden benimle ilgileniyorlar, ön camımı bile ve kaskın yağmur siperliğine kadar özel spreyleriyle ve özel bezleriyle sildiler. “İçinde yeterli giysi var mı?” diye sordular. “Şimdiye kadar nasıldı geldiğin yollar?”, dediler. Dümdüz.... İşte şimdi hoşuna gidecek dediler.
Doğru güneye, hem hava düştü hem de bir manzara bir ormanlar, bir virajlar akıllara zarar, manzaraya mı bakacağım yolu mu takip edeceğim, bizim virajlar ne ki indik indik indik döne döne ,bir taraftan da yağmur bir çoğalıyor bir azalıyor,ama muhteşem bir manzara , demek ormanları da varmış, dün dalga geçmiştim, mis gibi çam kokusu yağmurla beraber ama nasıl bir koku ,eskiden neft vardı şimdi arada bulunuyor, saf terebentin kokusu insanın genzini açıyor. Canyonlara gelince bir mola yerinde durup resimler çektik, bu arada arkamıza en az 20 harley takıldı ,o kadar yavaş inmemize rağmen hiçbiri bizi geçmediler, sonra başladık dağa tırmanmaya döne döne 7500 ft.e çıktım muhteşem yerler, sis ve arada yağmur arada güneş görünüyor 1.5 saat sonra tepeye tırmandıktan sonra haydi deneyelim dediler, sadece benim için Grand Canyon’u biraz düzlüğe çıktık o da ne koridor gibi motoru devirecek, neredeyse yağmurdan sis  gibi yolu göremez olduk, dediler şansın yokmuş, istersen yarın hava güzel olursa gittiğin yerden helikopter turuna katılırsın. Bir şehre girdiler ve beraber çok güzel bir yemek yedik,. Arada yağmur fırtınayla beraber bir saat kadar daha yol aldık ve beni I 40’a bırakıp geri Flagstaff’ a aynı otele döndüler, 40 mil kadar yalnız sürüşten sonra ellerim de dondu eldivene rağmen, Seligman a girdim aksilik bu ya elektrik kablosu kopmuş yere düşmüş ve zaman zaman yağmura rağmen yanıyor. Sherrif yolu kapatmış, döndürüyor geleni, tam döndüm bir hediyelik eşya mağazası, ama nasıl yağmur, genellikle kahveleri hazır oluyor ve de kekleri, hemen indim. “Kahveniz var mı?” , İçerde kahve ve WC var dediler, soğuktan geldiğim için neye ihtiyacım olduğunu anladılar, Hemen bir kahve  ve dışarı çıktım seyrediyorum , yağmur da alabildiğine hızlandı iyi ki dedim durmuşum , biraz diner gibi oldu.
Mağazadaki bayana sordum şehre başka giriş nerde var, bu arada nereye gideceğimi motorun üstünden aldım ve gösterdim otelin adını. “Hahhaha…” dedi gitmene gerek kalmamış. Otelin tam karşında ….
Bu kadar olur,en az yarım saat 45 dk. Kahve, mahve puro derken canım sıkılıyor, şansa bakar mısınız...?
Bu sefer basit ama temiz bir otel yine. Programı kontrol ediyorum, yarın R-66 bitiyor, son günümüz bari güneşli geçse, yarından sonra öğleye doğru Santa Monika Los Angeles’ta motoru teslim edeceğim.
Yarını bekliyoruz , Bir kahve daha yapayım dedim (odada var ya) su klorlu imiş döktüm. Ağzımın tadı kaçtı. Burada görecekte bir şey yok. Sadece turistik hediyelik mağazalar ve terk edilmiş bir şehir gibi. Yağmur olmasa motorla kolaçan ederdim ama soğuk ve yağmur tadımı kaçırdı.

4 yorum:

  1. Sonuna yaklaştıkca iş tatlanıyor...

    YanıtlaSil
  2. Yasadigin anilari bizde seninle beraber yasamis gibi oluyoruz!

    YanıtlaSil
  3. Yamurda dikkatli ol . iyi ve kolay yolculuklar tekrar. ruşen

    YanıtlaSil
  4. Arizona'ya pek yagmur yagmaz. Herhalde bereket getirdin.

    YanıtlaSil