Santa Fe Don Gaspar, NM, Hotel Francis 3.10.2010

Santa Fe Don Gaspar, NM, Hotel Francis 3.10.2010

Bu sabah bir kalktım saat7,45. Sanırım daha yeni kurtuldum saat farkı huzursuzluğundan. Halbuki gece onda yatmıştım, benim için çok erken bir saat ama çok rahat uyumuşum  ,dün program 9’da teker döner diyordu ben 8’de çıktım, bugün de 8 diyor ben 9 da yola çıktım, bugün yolun tam yarısındaki cafeye uğrayacağım için heyecanlıyım, yollara alıştım artım GPS çalışıyor ama ben açmaya tenezzül etmiyorum. Amerika ya mı yerleşsem ne. Midway Cafe’ye çabuk geldim.Çok sıcak karşıladılar beni,Herman dan selam götürdüm (öyle istemişti) çok sevindiler, çok grup götürüyormuş oraya. Birkaç kişiyle de tanıştım arabayla R66 yapıyorlarmış, çok ilgilendiler, Madam Fran (Adrian Cafe nin sahibi) Türk olduğumu öğrenince guest book’a da yaz lütfen dedi ,Bu yolda gördüğüm ilk Türk olarak... Çok hoşuma gitti tabii ki, resimledik ve ayrıldık , içime hüzün çöktü, dönüşe geçmiştik, hatta bu yazıyı yazarken 100 mil bile aştık , bundan sonrası çabuk bitecek, halbuki gerçekten bu rüya bitmesin istiyorum.

Neyse yola devam, hava güzel ve sıcak ceketi de giymiyorum artık,yelekle...Yollar da daha iyi olmaya başladı çünkü büyük şehirler gibi büyük tırlar azaldı ve Tucumcari’den ara yola dönüyoruz hiç tır kalmadı... Burası New Mexico biraz daha yeşillik ve hafif dağlık ve de virajlı, hızı kesmiyorum tekrar düzlüğe çıkıyoruz yaklaşık 30 mil sonra bir haftalık yolu gördüm. Düz ve okyanus gibi çalılık arazi, yol arkadaşım ve benden başka hiç kimseye rastlamadık uzun süre motoru cruisinge bağladım göz gezdiriyorum etrafa derken bir işaret “en yakın benzin istasyonu 74 mil.” Depoya baktım yarım depodan biraz daha az. Herman demişti her gördüğün yerde depoyu full yap diye bir düşündüm , hayatta yetmez geri dönsem gidiş geliş en az 70 mil, devamlı depoya bakarak gidiyorum sanki daha hızlı inmeye başladı, İnanın bir araba bile geçmiyor sanki bana bir tecrübe daha kazandıracak bir musibet yaşayacağım....Bir yerleşim bölgesi gördüm ve hemen girdim,bir gölet kenarı ve yazlık için büyük ihtimalle kullanıyorlar bir kişi gördüm isteyemedim,yola korkuyla devam ederken yine yol kenarında üç beş karavan bir ev ve Amerikan bayraklı bir yeni bina. Post Office!!!!!! Allahın kırında postane...... Hemen durdum … Açık ve bir kadın çalışıyor, anlattım evet dedi çok eskiden arada bir benzinci vardı ama kaldırdılar, hemen kocasına sonra oğluna telefon etti, sadece yarım galon verebilirlermiş ,hemen aldım tabii. Evlerini tarif etti 3 mil ileride mavi çatılı ve birkaç kamyonet var önünde ve o benzinle Las Vegas’a vardım bitti bitecek. Bundan sonra Herman’ın dediğini yapacağım ,önceleri yol boyunca hemen hemen 10 milde bir benzinci vardı ama bence buralar Amerika filan değil, ileride de çöl başlayacak, herhalde onun için demiş. Hemen önce motoru doyurdum ,sonra bir şeyler atıştırarak yola devam. Santa Fe buradan çok uzak değil ama Gerçek New Mexico limit 75 mil, yine yollar bomboş 80-90 100 mil, yaklaşık 45 dk.sonra oteldeyim.

Yine çok güzel bir otel internette var bakalım akşam nerede yemek, yazmaya devam edeceğim. Yalnız otelde bir şey dikkatimi çekti duvarlarda sağda solda her yerde İsa ve Meryem .... Önce kiliseye geldik zannettim. Çalışan kızlar bile rahibeler gibi giyinmişler. Müşteriler de hep yaşlı ve kapalı ,birazdan aşağı inip bakacağım. Misyonerlerden nefret ediyorum biliyorsunuz.